สวัสดีค่ะ ตอนนี้ก็อยู่กับช่องน้องคำพูเชียงตุง กำลังจะกลับบ้าน รอรถสามล้อเข้ามารับค่ะ
วันนี้คือวันที่ 31 กลับบ้านเชียงตุงแล้ว บ๊ายบายประเทศไทย ไว้เจอกันใหม่ เมื่อไหร่จะมา
น้องคำพูจะไม่บอกนะคะคราวนี้ พ่อจะกลับไปด้วย กลับไป 15 วันแล้วมาค่ะ รอรถสามล้อ
มารับออกไปที่ท่ารถที่ท่าขี้เหล็ก นั่งรถทัวร์ที่ท่าขี้เหล็กออกไปเชียงตุงค่ะ ตอนนี้คือเตรียม
ของเรียบร้อยแล้ว ของที่จะเอาไปก็จะเป็นสองกระสอบ ด้านหลังก็ลังสองอัน และก็มีผลไม้
และก็เนื้อหมูค่ะ พี่สาวขายหมูก็คือต้องเอาเนื้อหมูกลับไปทุกทีค่ะ กลับแล้วบ๊ายบาย
- น้องคำพู หลานหอมแก้ว และคุณพ่อนั่งรถสามล้อข้ามไปฝั่งท่าขี้เหล็ก
มาถึงท่ารถแล้ว รถจะออก 11 โมง มาถึงตอน 10 โมงพม่าค่ะ บอกสามล้อให้เขามารับ
10 โมงครึ่งแต่เขามารับ 10 โมงก็ต้องมาค่ะ เพราะรถติด กลัวรถติดแล้วมายาก ต้องข้าม
มาก็เลยมาเช้าหน่อยค่ะ รออีก 1 ชั่วโมงค่ะ
รถจะออกแล้วค่ะ นั่งตรงนี้คือจะเปิดกระจกไม่ได้ค่ะ มันจะมีบางคันที่จะไม่มีกระจกเปิดด้าน
หน้า ไม่รู้ว่าจะเมารถหรือเปล่าค่ะ เดี๋ยวไปเจอกันที่เชียงตุงนะคะ
ตอนนี้มาถึงเมืองพะย้ากแล้ว ก็คือเมารถค่ะ หลับตลอดทาง ถ้าไม่กินยาเมาก็คือเมารถ
แวะไปหาของกินก่อนค่ะ ของฝากเชียงตุงมีเยอะแยะ น้องหอมกินหมี่เหลืองผัด น้องคำพู
จะกินข้าวคั่ว คนละร้านเลยค่ะ กินข้าวเสร็จแล้ว ซื้อของฝากกลับบ้าน ของฝากเมือง
พะย้ากนะคะ น้องคำพูมาก็จะร้อนหน่อยๆ คนขับรถยังไม่มาแต่ว่าขึ้นรถก่อนค่ะ
- หลังจากพักที่เมืองพะย้ากสักพักก็ออกเดินทางต่อไปยังเมืองเชียงตุง
ถึงแล้วเชียงตุง แต่ว่ารอรถสามล้อมารับค่ะ ตอนนี้ฝนก็ตกหนักค่ะ
ตอนนี้ก็คือกลับแล้ว นั่งรถสามล้อกลับค่ะ กำลังออกจากท่ารถทัวร์ค่ะ เมื่อกี้ติดฝนค่ะ
ฝนตกอย่างหนักเลย ไม่รู้ว่าแถวบ้านนอกจะตกหรือเปล่า ตอนน้าสะใภ้ออกมาคือตก
นิดๆหน่อยๆเองค่ะ แต่ว่าในเวียงคือลมแรง ฝนตกหนักเลยค่ะ ตอนนี้ฝนยังตกนิดหน่อย
แต่ก็ไม่เป็นไรไปได้ค่ะ นั่งรถสามล้อมา เพราะว่ารถยนต์ไม่มีใครขับเป็น นอกจากน้อง
คำพูเองค่ะ แต่ว่าฟ้าครึ้มๆ เหมือนจะตกอยู่น่ะ
ตลาดตอนเย็นก็คงไม่มีใครขายอะไรแล้ว เพราะว่าจะไม่ไปไหนแล้ว ฝนตกหนักลมแรง
ขนาดนี้ก็คงไม่มีใครอยู่ตลาดค่ะ อากาศที่เชียงตุงเย็นมาก ที่ไทยคือร้อนมาก ไม่เปิด
พัดลมก็คืออยู่ไม่ได้ ตอนนี้เย็นสบายสดชื่นเพราะฝนตกค่ะ ปกติมันก็ไม่ค่อยร้อนเท่า
แม่สาย ประเทศไทยอยู่แล้วค่ะ ฝนตกหนักสดชื่นเลย
ต้นไม้หักลมแรงมาก แถวบ้านนอกก็ตกเยอะ ลมแรง ฝนลูกเห็บน่าจะตกทุกที่เลยค่ะ
อันนี้คือหมู่บ้านป่าขาม ต้นไม้ใหญ่ไม่เป็นอะไร ทุกคนสายไวไฟจะเข้าหมู่บ้านน้องคำพู
แล้วค่ะ นาแถวนี้ก็ยังไม่ได้ดำนาค่ะ เพราะว่าไม่ค่อยมีน้ำ ต้นไม้แถวนี้ก็หัก สงสัยลมแรง
เหมือนในเวียง
กลับมาถึงบ้านน้องคำแล้วนะคะ นี่พี่ชาย กลับมาถึงบ้านก็มีข่าวดีเลยค่ะ แบบว่าไวไฟ
สายเดินสายมาถึงบ้านน้องคำพูแล้วค่ะ ผ่านหน้าบ้านแล้ว ต่อไปก็จะมีเน็ตและก็ปล่อย
คลิปได้ง่าย ความฝันกลายเป็นจริง ไวไฟถึงหน้าบ้านแล้ว เขาเอาต่อกับสายไฟที่มันมา
ก่อนหน้าสายไฟจากรัฐบาลแล้วค่ะ ดีใจไวไฟเข้ามาแล้วค่ะ ตอนนี้คือใช้ซิมเน็ตใช้ไวไฟ
กล่องแต่ว่ามันไม่แรงเหมือนไวไฟสายค่ะ ไวไฟสายมันจะรวดเร็วทันใจค่ะ ต่อไปถ้าไลฟ์สด
คุยกับพี่เอฟซีก็ได้ ขายของออนไลน์ก็ได้ แบบนี้ค่ะ ความฝันของน้องคำพูก็คือขายของ
ออนไลน์ แต่ว่าเพิ่งจะเริ่มต้นเอง ไม่รู้ว่าจะขายเป็นไหม แบบว่าขายพวกครีมทาหน้าทาตัว
ซื้อมาทดลองก่อนขาย ขายให้ลูกค้าค่ะ ถ้าใครสนใจอยากได้อะไรก็ติดต่อทางเฟสน้อง
คำพูเชียงตุงนะคะ
ดีใจมากค่ะ สำหรับคลิปนี้น้องคำพูก็จะขอตัวลาไปเพียงเท่านี้นะคะ ยังไงก็อย่าลืมกดไลค์
กดแชร์ กดติดตามเป็นกำลังใจให้ด้วยนะคะ สวัสดีค่ะ บ๊ายบาย
บ๊ายบายประเทศไทย กลับเชียงตุงแล้วค่ะ มาถึงเชียงตุงเจอเรื่องร้าย แต่พร้อมข่าวดี
คุณพ่อคุณแม่ พี่ชายพี่สาว
พี่เขยพี่สะใภ้&หลานๆคับผม
ดีใจ เห็นน้องคำพู,คุณพ่อ,หลาน กลับถึงบ้านอย่างปลอดภัยครับ และก็ดีใจด้วย ที่จะได้ใช้ไวไฟสาย เย้ๆ.. คิดฮอดหลายๆเด้อจ้าา.. นอนหลับฝันดีครับผม 🌹🌹❤😘😘
กลับถึงบ้านปวกแล้วอย่างปลอดภัย ดีใจด้วยนะคะที่วายฟายเดินสายมาถึงบ้านแล้ว และจะดีใจมากกว่านี้ถ้าถนนเข้าบ้านน้องลาดยางด้วยค่ะ 💝
